Juist wanneer je denkt dat je het spannendste wel gehad hebt als gastgezin: surprise, there's more !!!
Kermit heeft zijn voortgezette opleiding van 6 maanden bij Hachiko voltooid en begin januari begon dan de eerste poging om een passend baasje te vinden. Een groep kandidaatbaasjes mag dan drie zaterdagen met verschillende honden werken en wordt er gekeken of er goeie combinaties mogelijk zijn. Na twee oefenzaterdagen nog geen nieuws, we kregen stilaan hoop. Twee andere K'tjes vielen wel af en na wat rekenwerk betekende dit dat er de volgende zaterdag dus nog één hond moest afvallen. Ik denk dat die week voor alle gastgezinnen precies een jáár duurde... Wij waren die bewuste zaterdag met Mauro een hele dag op stap van winkel naar winkel (de eerste verhuisperikelen) en zaten rustig in de Makro een hapje te eten toen mijn telefoon ging: "GSM Hachiko" kwam er op het schermpje. Johnny en ik keken elkaar teleurgesteld aan en wisten hoe laat het was: ons kikkertje was de laatste afvaller. Na veel wikken en wegen bleek er bij de kandidaten jammer genoeg niet direct een goeie match te zijn voor hem. Wij dus in stilte naar Hachiko om de choco te gaan halen. Zijn enthousiasme om ons weer te zien maakte veel goed, maar de eerste ontgoocheling sluimerde toch nog wat na.
Dus nu is hij weer hier bij ons, nog altijd enthousiast en lief zoals we hem kennen. Tot in juni, als er weer een nieuwe groep kandidaatbaasjes klaar staat en dan heeft hij misschien meer geluk, wie weet?
Kermit heeft zijn voortgezette opleiding van 6 maanden bij Hachiko voltooid en begin januari begon dan de eerste poging om een passend baasje te vinden. Een groep kandidaatbaasjes mag dan drie zaterdagen met verschillende honden werken en wordt er gekeken of er goeie combinaties mogelijk zijn. Na twee oefenzaterdagen nog geen nieuws, we kregen stilaan hoop. Twee andere K'tjes vielen wel af en na wat rekenwerk betekende dit dat er de volgende zaterdag dus nog één hond moest afvallen. Ik denk dat die week voor alle gastgezinnen precies een jáár duurde... Wij waren die bewuste zaterdag met Mauro een hele dag op stap van winkel naar winkel (de eerste verhuisperikelen) en zaten rustig in de Makro een hapje te eten toen mijn telefoon ging: "GSM Hachiko" kwam er op het schermpje. Johnny en ik keken elkaar teleurgesteld aan en wisten hoe laat het was: ons kikkertje was de laatste afvaller. Na veel wikken en wegen bleek er bij de kandidaten jammer genoeg niet direct een goeie match te zijn voor hem. Wij dus in stilte naar Hachiko om de choco te gaan halen. Zijn enthousiasme om ons weer te zien maakte veel goed, maar de eerste ontgoocheling sluimerde toch nog wat na.
Dus nu is hij weer hier bij ons, nog altijd enthousiast en lief zoals we hem kennen. Tot in juni, als er weer een nieuwe groep kandidaatbaasjes klaar staat en dan heeft hij misschien meer geluk, wie weet?